Ek salueer my vrou

Ek salueer my vrou

Het jy al in die oggend wakker geword en tot jou ontsteltenis moes uitvind dat jou vrou ewe skielik baie, baie kwaad is?

Gisteraand het ons voor ons aan die slaap geraak het nog vir oulaas lekker rustig gelê en gesels, en nou, ‘n paar uur later,  hierdie skok!  Sy is boos!

Terwyl ek die beker lekker warm swart  koffie versigtig op haar bedkassie neersit en nog nie regtig kon uitvra wat nou eintlik verkeerd is nie,  kom dit soos die atoombom wat destyds  bokant Herosjima losgelaat is!  Sy ís kwaad vir my!

Sy het gedroom!  My vrou droom nooit nie.  So sê sy.  Maar, laasnag het sy gedroom!  En om alles te kroon, sy het van mý gedroom!  ‘n Nagmerrie, di’s wat sy gehad het, nie dat ek so lelik of boos is nie!  Nee, in haar droom was sý reg en ék verkeerd!

As sy die nag droom, is dit soos die werklikheid self.  Sy droom in “detail”.  Ek vermoed sy droom ook nie soos ander mense in swart en wit nie, maar in kleur.  Volkleur!

“Ek is nog stééds kwaad vir jou!”  sis sy hier langs my in die bed.  En op haar gesig kan ek sien dat dit die waarheid is.  Ek vermoed sy is nog nie heeltemal wakker nie en bly maar vir eers stil.  “Ek het vir jou koffie gemaak,” sê ek ietwat  later toe ek hoor dat haar asemhaling rustiger word.  “Dankie” sê sy nou  rustiger.

Wanneer mý vrou iets in haar kop het kan mens maar doen of sê wat jy wil.  As sý besluit het verwag sy dat dit so gedoen moet word.  Nie omdat sy lelik of selfsugtig is nie, nee, sommer maar net omdat sy SY is.  So, omdat sy graag omgee en ‘n baie goeie hart het.  Omdat sy ‘n “omgee” hart het.  As daardie soort hart besluit het om aan iemand iets goeds te doen of iets lekkers te gee, sal sy die hemele daarvoor  versit.

Ek dink nou maar aan die kere, en dit is elke jaar,wat sy na die kinders in Nederland vlieg.  Wanneer sy die tasse hier pak word daar net die nodigste  klere gepak.  Sy het haar klere daar by hulle gelos, die eerste keer toe sy daarheen gevlieg het.  Die res word sommer daar gekoop.  Nee, die twee tasse is albei volgepak met geskenke, kondensmelk, droëwors, kits poedings, Mrs Balls chutney  en…en…en… So is dit dan ook as sy terugvlieg.  Dan is die twee tasse volgepak met sjokolade, koekies, klein geskenkies, Hollande tee, drop, kaas  en…en…en.  En die meeste is geskenke! So is sy, al is sy ‘n  introvert!  En dit is nou presies oor hierdie “omgee” waarom sy gedroom het!

Die hele episode kom al  ‘n lang pad.  Dit het een oggend daar in die nuwe inkopie sentrum begin.  Om presies te wees, binne in Ackermans. 

Daardie oggend was sy vasbeslote om vir my ‘n nuwe denim broek te koop, en ek moes aanpas!  Haar argument was dat ek nie met so ‘n broek saam met haar Nederland  toe kan vlieg nie.   Nou, ek is in die eeste plek nie ‘n ou vir  nuwe broeke koop nie en in die tweede plek haat ek aanpas!  Maar sy was hierdie keer beslis, dit was mos darm nie al van vandag af dat sy so geneul het oor die ou denim broeke wat nie meer oor my maag gepas het en ook al hier en daar begin verweer het nie.  En dan was daar nog die skoene waarmee ek so lank mee loop en die hemde wat ek ‘n paar jaar gelede gekoop het.  Ou goed! 

Wanneer sy beslis is trek haar lippe so styf en dan weet ek, vandag gaan sý wen!  Hierdie beslistheid kom mos darm al ook ‘n lang pad.  Destyds al, toe ons mekaar net een maand geken het, het sy besluit dat ons sommer so gou moontlik verloof moet raak en drie maand daarna is ons getroud.  Daarna het al die ander beslissinge gevolg.

My hare was te kort en ek moes dit langer laat groei, tot oor die bak ore.  My gunsteling “check” broek moes plek maak vir ‘n meer modieuse  “bellbottom”   broek.  Die hemde moes meer kleurvol raak.   Ek was darm te rustig en moes ook darm my stem laat hoor.  En so het ons aangegaan.

Ek moet toegee, baie van hierdie “beslissinge” was seker ook nodig.  Ek meen nou, ek kom uit ‘n huis waarvan ons sewe kinders was.  Ons het ook maar net die nodigste gehad.  Jy moes daardie broek en daardie hemp dra totdat dit noodgedwonge eendag  tyd geword het vir ‘n nuwe.  In daardie tyd kon dit nogal lank neem want die goed was nogal sterk.  Sy weer was die enigste dogter van vier kinders.  Dit speel nogal ‘n rol, dink ek.

Daarom daardie droom!  Ek dink al die goed wat jou pla hoop nogal op in jou onderbewusyn en as jy nou nie ‘n dromer is nie en jy dan tóg die nag ‘n geleentheid kry om te droom, nouja, dan bars die bom!

“Ek was laasnag só kwaad vir jou!” sê sy darm nou ietwat rustiger.  Sy neem ‘n slukkie van die lekker koffie wat ek gemaak het en ek kan sien dat die kwaadheid nou bietjie afneem.  “Wat ek nie kan verstaan nie” sê sy weer,” is dat jy geld het om vir ander mense te gee maar jy kannie vir jou ordentlike klere koop nie,” kom dit weer bietjie driftig.  “Jy gee vir Liena,” di’s nou haar ma se bediende wat ook maar swaar kry,” sommer so maklik R500  maar jy kannie eers vir jou nuwe skoene koop nie, jy maak dit liewer met “silikoon” reg!”  “Ek verstaan jou nie”  brom sy verder.  Ek glimlag.

Ek lê met my kop teen die kopstuk van die bed en slurp stadig aan my warm tee.  In so ‘n situasie moet ‘n man baie wysheid aan die dag lê, het ek oor die jare geleer.  En jy moet ook stilbly totdat die waters weer rustig vloei.

Na nog so ‘n paar opmerkings van misnoë oor my hardkoppigheid ontdek ek die geleentheid om te begin praat.  “ja” sê ek rustig, en begin verder praat.  “Ek het eintlik ‘n verrassing vir jou,” sê ek droog.  Met ‘n “en wat is dit?,” plaas sy haar koffie beker op die bedkassie langs haar neer, gereed om te hoor.

Nou is dit my beurt om beheer oor hierdie situasie oor  te neem.  Ek glimlag skalks en sê.  “Wat jy nie weet nie is dat ek eintlik self besluit het om vir my ‘n nuwe broek te koop, maar jy het my voorgespring.”  Daarvan hou sy!  “Ek weet dat ek die wind nou heeltemal uit haar seile gehaal het.  Sy lê nou heelwat rustiger terug teen haar kopkussing en draai haar kop in my rigting.  Ek verlustig my nou terdeë in hierdie oomblik en met ‘n glimlag om my mond gaan ek rustig voort.

“Ja,” sê ek weer.  “Ek wou jou eintlik daardie oggend verras, maar toe spring jy my wéér voor,” sê ek glimlaggend.  Ek sien die glimlag wat om haar mondhoeke begin speel en weet, “ons” het weer gewen!  “Ek kan dit nog steeds nie glo nie, ek meen dat jy vir jou ‘n broek wou koop,”  sê sy weer.  “Ja” sê ék weer.  “Ek het eintlik daaraan gedink om nog ‘n tweede  broek te gaan koop, daardie een wat jy gekoop het sit nogal lekker”

Hierdie laaste sinnetjie was die kersie op die koek!  Die droom is vergete.  Die geveg is gewen, en die stof het gaan lê.   Ons besluit om nog ‘n bietjie langer in die bed te lê, net om sommer lekker te lê en gesels.

Dít is mý vrou met wie ek nou al byna ses en dertig jaar mee getroud is, en sy met my natuurlik.  Ja, so is ek nie net met háár getroud nie maar is ek  ook met haar unieke persoonlikhed getroud.   Somtyds mag sy maar reg wees en somtyds mag ek maar reg wees.  Ons elkeen is mos ook maar mens! 

Die een ding wat ek oor die jare geleer het is dat God haar as  ‘n persoonlike en ‘n unieke mens gemaak het.  Ek kan nie God se handewerk verander nie, ek het lankal opgehou probeer,  maar ek kan wel leer om saam met Sý  handewerk te lewe.  Ek haal graag aan: Ook het die HERE God gesê: Dit is nie goed dat die mens alleen is nie. Ek sal vir hom ‘n hulp maak wat by hom pas.

En dit is presies wat sy vir my geword het.  ‘n Hulp, ‘n onmisbare hulp om by my te pas.  ‘n Hulp om my somtyds “anders” te laat dink, anders  te laat doen en anders  te laat praat.    Ja, ‘n hulp om somtyds op te steun en  wat bereid is om te luister as ek so baie praat.  Iemand wat saam met my 5 uur in die oggend gaan stap en iemand wat seker maak dat ek my bloeddruk pilletjies drink. Iemand wat saam met my ‘n bak warm gestoomde vrugte met vla kan eet en in die aand kan sê, “nou was hierdie bord groente wat jy gemaak het  darm lekker!” Selfs iemand wat in stomende warm water bad, net sodat die water nog warm kan wees sodat ek lank in die bad kan lê en ontspan, al het ek al in die oggend gestort. Ja, selfs ‘n hulp as ek kar bestuur! (vrouens dink mos jy kan nie behoorlik sien nie)

Seker daarom dat ek so geseënd is.  Die Psalm së: “Jou vrou is soos ‘n vrugbare wingerdstok binne-in jou huis; jou kinders soos olyfboompies rondom jou tafel.     Die opbrings van jou hande sal jy sekerlik eet; gelukkig is jy, en dit gaan met jou goed!”

Ja, gelukkig is ek.  En dit gaan met my goed omdat ek hierdie vrou gekry het.  Die les wat ons miskien ook moet leer is: As God iets goed gemaak het, moenie dan probeer om dit af te breek en oor te maak nie.  Jy gaan nie die kar wat jy ry afbreek en oormaak nie.  Jy gaan die kar geniet!  So, geniet dan ook jou vrou! 

Sy mag miskien somtyds dink dat sy my nou “verander” het, maar dit is nie so nie.  Deur haar unieke persoonlikheid het sy eintlik van my ‘n beter mens gemaak, en sy weet dit miskien nie eens nie, maar ek het ook in die proses van haar ‘n beter mens gemaak.  Job sê mos: Daar is geen skeidsregter tussen ons wat sy hand op ons twee kan lê nie.  Nee, ons twee is mos een, soos die Prediker sê:  Twee is beter as een, want hulle het ‘n goeie beloning vir hulle moeitevolle arbeid. 

En dan, as ek miskien weer eendag die geleenheid mag kry om te kies, dan kies ek maar die wie ek ken!

So salueer ek dan my vrou!

Groete, van man tot vrou.

Jimmy

Mens ! Wat praat jy!

Mens !  Wat praat jy !

Daar is ‘n spreekwoord wat sê, “Jy sien ‘n man voor die kop maar nie in die krop”  Dit kan ook tereg gesê word van wanneer ‘n mens praat.  Spandeer 15 minute in iemand se geselskap en jy weet wat in sy of haar hart en kop aangaan.  Dit wat in die hart woon kom gewoonlik gou gou uit deur die opening van die mond.

Partymaal het die gesprek nog nie behoorlik begin nie of die rugby entoesias vertel jou breedvoerig oor gister se wedstryd.  So stort die stories gou gou uit die monde van die natuur liefhebber, die boer, die sakeman ensovoorts.

Party mense val sommer behoorlik met die deur in die huis wanneer dit oor hulle siektes, hulle probleme of hulle gesukkel om die mas op te kom, gaan.

Die “weer” mense sal jou baie gou inlig oor die weers toestande, die wind wat so verskriklik waai, die koue of die hitte waarvan hulle glad nie hou nie of die verskriklike reën wat net nie wil ophou nie.  Die son wat so warm is kom ook aan die beurt en die maan wat so helder skyn pla hulle so verskriklik baie dat hulle in die nag nie ‘n oog kan toemaak nie.

Groet iemand en luister hoedat die meeste van die mense sommer dadelik negatief begin praat.  Min mense begin positief praat.  As die gesprek negatief begin en albei die persone negatief is,  kan jy maar luister, dit sal al hoe meer negatief raak.  En dan praat hulle darm lekker!

 As die gesprek negatief begin en jy wie positief is draai dit in ‘n positiewe rigting, weet die persoon wat negatief is gewoonlik nie wat om verder te sê nie en loop maar liewer. 

Somtyds egter kan die positiewe persoon dit tog regkry om die gesprek heeltemal positief te draai en sonder dat die negatiewe persoon daarvan bewus is, begin hy “lig” sien en gesels julle baie lekker verder.

Die een omie sê die ander dag vir my. “Die dorp is so vuil! Di’s net papiere en gemors wat rondlê en die burgemeester en die  munisipale raad doen ook nie hulle werk nie.  So skiet hy sy sigaret stompie op die grond neer en trap dit in die grond in. Dan begin hy sommer so terloops ook oor ‘n hele paar ander dinge kla.

Ek sê vir hom. “ Oom, het jy al gesien hoe lyk dorp X wat altyd so netjies was?, en het jy op die tv gesien hoe sukkel dorp Y met hulle water en riool?” Nou begin daar ‘n glinstering in sy oë kom en hy begin gretig te luister.  Ek sê verder, “ons kan darm bly wees dat ons in hierdie dorp bly, ons water is nog drinkbaar, ons strate is darm nog rybaar en ons krag gaan darm nie so  baie af as in dorp Z nie”  “Ja” sê hy.  “Ons is gelukkig,” en draai om en loop.

Nou, as ons dan “gelukkig” is, waaroor dan so negatief en “ongelukkig”?

Waar begin die probleem van positief en negatief praat, of dan, reg of verkeerd praat dan nou eintlik?

Ek lees iewers dat iemand sê, “Praat jou kind slim”  Is dit nie miskien waar die saadjie van reg of verkeerd al reeds geplant word nie?

Ons leer mos ons kinders praat, of moet ek sê, ons kinders leer mos by pa en ma praat.  Ek hoor iemand sê, “ek weet nie waar my kind aan hierdie vloekwoorde kom nie.  Ons vloek dan nie”  Die omie met die “african grey” pappegaai sweer hoog en laag dat hy nie die een is wat die voël leer vloek het nie!  Nou as hy en die tannie die enigste twee mense is wat die pappegaai van kleins af groot gemaak het, wie het dan?

Het jy al na “praat saam” op RSG radio geluister? Toe Nicky nog die program aangebied het, dit was voordat dit nog “praat saam” was, het ek baie maal lekker gelag as hy die mense wat sommer twak wil praat so mooi afgesit het.  Dan blameer hy net die swak lyn.

Ongelukkig, of gelukkig?, kan ons nie mense in ons alledaagse lewe sommer net so “afsit” nie.  Ek dink die regte manier is om maar geduldig te luister en dan met alle wysheid terug te praat.  Dit is mos so dat verskriklik baie Suid Afrikaners deesdae verkriklik negatief teenoor die regering van die land en dan ook teenoor die land is.

Ja, ek stem staam dat al die “slegte” goed wat onder ons oë en tussen ore gebeur nie net goedgepraat kan word nie.  Maar, moet ons nie dan liewer daarteen waak dat hierdie “negatiewe praat” ons nie oorneem en geheel en verswelg en as volk verwoes nie?

Miskien is dit ook so dat ons al hierdie negatiewe goed, die wat ons nie kan ontken nie, toelaat om ons blydskap te steel en ons ook so van ons vryheid beroof.  Die vryheid om gelukkig te wees, om te lag, en sommer net om te lewe.

Hoe gesels ons oor hierdie dinge rondom die braaivleis vure? Somtyds begin die gesprek mos met “het jy gehoor, of het jy in die koerant gelees,” en dan kom die negatiewe dinge na vore en hang almal se gesigte.  Het dit nie miskien tyd geword dat ek en jy die mense moet word wat weer “hoop” in hierdie hopelose toestande kom saai nie?  Dit is voorwaar ‘n uitdaging.

Hoeveel keer het ek myself nie al betrap dat ek mense en myself berowe van hulle en my “vryheid” nie! Net omdat ek myself toegelaat het om nie die verskil te maak nie.

Ek dink dit het tyd geword dat ons onsself moet her –posisioneer in hierdie mooi land van rugby, sonskyn en braaivleis .  Siende dat ons menslik nie veel aan al die geweld, roof en onreg kan doen nie, kom ons begin ‘n nuwe strategie. ‘n Strategie van reg praat!  Dan gaan daar miskien mense opstaan wat deur ons gesindheid tog ‘n verskil kan maak.  Wie weet?  Miskien is die uitkoms in óns hande!

Die strategie van “reg “ praat, oopkop praat, dink voor ons praat en nie die koerante en tydskrifte na- praat nie!  Hulle het dit tog per slot van sake al klaar gesê.  Dit is nie nodig om dit weer óór te vertel nie. Dit is ou nuus!

Ek kyk en luister baiemaal na Joel Osteen op tv.  Hy begin sy “preek” altyd met “something funny.”  As hy na sowat 30 minute klaar gepraat het voel jy of jyself die wêreld van negatief na positief kan verander.

Ja, dit is nie “ou Suid Afrika” vir baie van ons nie.  Maar, ek en jy kán ‘n positiewe verskil in die “nuwe Suid afrika” maak, bloot deur mekaar te ondersteun deur ons positiewe woorde.

Tot volgende keer, kom ons maak daardie verskil.

Jimmy

Bêre mense

Hamsteraar,  opstapelaar of sommer,   bêre mense

Dit is nou vier jaar gelede wat ons besluit het om van alles wat ons oor die laaste 32 jaar “gebêre” en bymekaar gemaak het ontslae te raak.

Maklik was dit beslis nie. 

Ons was nie regtig “hoarders” of soos die Nederlanders sê “hamsteraars” nie.  Al die goed  wat ons bymekaar gemaak het het maar net so met die tyd gekom.  Daar was die meubels, die boeke, die breekgoed, die kinders se speelgoed, die “garage” met al die gereedskap, planke, skroewe en spykers.  Dan was daar ook die dvd’s, die langspeel plate, die VHS video bande en die musiek kassette.  My vrou se pragtige klere, skoene en veral  handsakke asook  my dasse was deel van ons bymekaarmaak goed. 

Onder die bank in die tv kamer was daar ‘n plat kartondoos vol van Huisgenoot se middelste bladsye, dit is nou die hulpmimiddels vir skoliere om met die skool take te kan help  en dan was daar al die ornamentjies wat sy by ouma ge- erf het en ook die wat ons oor die jare as geskenke ontvang het en ook self gekoop het.  Daar was die klippies wat ons in Rio de Jeneiro gekoop het, die poskaarte en mooi goedjies wat ons in Mauritius aangeskaf het en ook die poskaarte en aandenkings wat ons in Zimbabwe en “Sun city” gekoop het.

My persoonlike bymekaarmaak goed het ingesluit die briefies wat die kinders met vadersdag vir my geskryf het, die boekie waarin ek aantekeninge gemaak het toe ons grensdiens verrig het, die eerstedags koevert  wat ek met Republiek  dag in 1961 gekoop het en die tweede wêreld oorlogs  medaljes wat ek weer van my pa gekry het.  Daar was ook my ou muntstukke en my “pro patria” medalje wat ek met grensdiens ontvang het.  Ongelukkig het die rooi hemp wat ek in 1969 by Pep Strores vir 5c gekoop het, met die tyd verlore geraak. 

Ja, ek het besluit om met pensioen te gaan en ons sou ‘n “motor home” aanskaf, ons huis verhuur en dan die pad vat.  Iets waaroor ek nog altyd oor gedroom het.  Daarom die besluit dat ons van alles ontslae sou raak.

Soos wat die 31 ste Oktober 2009, die dag wanneer ons huis leeg moes wees, nader gekom het, het ons stelselmatig  begin “leegmaak”.  Kaste is uitgepak,  garage is skoongemaak, en die huis het al hoe kaler  begin word.

Met so ‘n leegmakery moet jy ook mooi kophou.  Jy besluit byvoorbeeld dat jy  sekere boeke gaan hou, maar dan, teen jou sin in moet jy maar die handoek ingooi en daarvan ontslae raak. 

Sentiment  speel ook ‘n groot rol.  Daar is so baie herinneringe waaraan ‘n mens onwillekeurig aan vasklou.  Wanneer al die groeps fotos van jou en jou kollegas asook al die sertifikate wat jy oor die jare heen ontvang het voor jou op die tafel opgestapel lê, raak dit bitter moelik om voort te gaan. 

Soos ek reeds gesê het, was en is ons nie “hoarders” nie, maar ons was beslis “opgaarders”.  Ja, ons het onwillekeurig oor al die jare nodige en onnodige goed bymekaar gemaak. 

Die gevaar van bymekaarmaak is dat die “goed”  jou uiteindelik kan oorheers.  Iemand het gesê, “as jy iets nie vir die laaste ses maande gebruik het nie, raak ontslae daarvan!  Die moontlikheid dat jy dit wel gaan gebruik is so te sê nul” Weer, makliker gesê as gedaan.  So stelselmatig begin die “goed” jou tog oorheers.  Jy raak verknog aan dit.

Die laaste week voordat ons uit die huis sou gaan het ons nog net die bed, die stoof, yskas, die twee mikrogolwe en ons nodigste eetgerei oorgehad.  Twee bekers, twee borde twee messe en twee vurke.  Hier en daar ‘n pan en ‘n kastrol en dit was dit! Die stoof, yskas, mikrogolwe en kombuistafel met stoele het ons saam met die huis verhuur.

In die sitkamer was ‘n hopie met kartondose en  twee groot tasse op die vloer opgestapel.  Hierin was ons klere, noodsaaklike benodighede vir ons toer en natuurlik, dit wat ons NIE kon wegmaak nie.!   Al ons aardse  besittings wat oorgebly het moes agter in die Isuzu dubbelkajuit bakkie en die sleepwaentjie inpas.

Snaaks genoeg, ons het geensins armer gevoel nie! 

Saterdag oggend, die 31 ste Oktober 2009 het ons ons wortels finaal  uitgetrek en die pad na die Suidkus van KZN gevat.  Daar het ons vir een maand in ‘n vakansie huisie gebly en toe daarvandaan na Port Elizabeth vertrek. Terwyl ons in P.E. was, het ons die Isuzu bakkie verkoop en ons nuwe tuiste, die “motor home,” aangeskaf.

Nodeloos om te sê, ons moes ALWEER  van sommige van ons “kosbare” besittings ontslae raak.

Mens kan ook net soveel in hierdie “huis” laai, anders is dit te swaar en mag dit nie op die pad nie.

Miskien is dit nie vir jou nodig om op te ruim nie, maar onthou!  Terwyl jy lewe moet jy tog maar probeer om nie so “vas” aan daardie “waardevolle” goedjies  te wees nie. Miskien is dit nodig om “asem te haal”, terwyl jy nog in die lewe is.

Stap gerus maar deur jou huisie en kyk na alles rondom jou.  Maak die kaste oop en aanskou al die goedjies wat netjies weggepak is, weggepak is om “eendag” weer te gebruik.  Gooi maar daardie extra skroewe en spykers weg en onthou, die moontlikheid dat jy weer daardie half verrotte planke en geroeste ysters gaan gebruik, is maar skaars.

Ek weet nie of daar ‘n verskil tussen versamel en opgaar is nie. Ek dink daar is nogal ‘n baie dun lyn tussen bymekaarmaak en opgaar. As ek na die werklikheids – televisiereeks (hoarders) kyk, dan maak dit my nogal bang om te dink dat ‘n gewone “bymekaarmaker” uiteindelik geheel en al deur sy of haar goed verberg en verswelg kan word.

Die baie lappies en die lakens en slope wat in jou kas se rakke ook miskien al half deurgelê is, en daardie spesiale tee stelle wat jy ook nooit weer gaan gebruik nie, gaan jou net slapelose nagte besorg.

Miskien het dit tyd geword dat jy jou moet begin losmaak en weer lekker rustig slaap. Dan sal jy nie bang wees vir die dief wat inbreek en die mot en die roes wat verniel nie.

Miskien het jou bymekaarmaak goed soveel waarde vir jouself dat jy net eenvoedig nie daaraan kan dink om van dit minder te maak nie.

Dit laat my dink aan die liedjie van die lappop, die stukkende band en die ou koerant wat ook eens baie waardevol was, maar ook maar uiteindelik op die ashoop beland het.

Ek groet met lekker leegmaak groete.

Jimmy

UP 2 letter word

  2  LETTER WORD     UP
I'm sure  you will enjoy this. I never knew one word in the English language that could be a noun, verb, adj, adv, prep.
I did not write this article myself.    
NOTE: This communication and all attachments thereto are subject to the Bateman disclaimer: http://www.bateman.com.

UP

Read until the end ... You'll  laugh.

This two-letter word in English has  more meanings than any other two-letter word, and that word is'UP.'  It is listed in the dictionary as an [adv], [prep], [adj],  [n] or [v].

It's easy to understand UP, meaning toward the sky or at the top of the list, but when we awaken in the morning, why do we wake UP?

At a meeting, why does a topic come UP?   Why do we speak UP, and why are the officers UP for election (if there is a tie, it is a toss UP)  and why is it UP to the secretary to write UP a report? We call UP our friends, brighten UP a room, polish UP the silver, warm UP the leftovers and clean UP the kitchen.  We lock UPthe house and fix UP the old car.

At other times, this little word has real special  meaning.  People stir UP trouble, line UP  for tickets, work UP an appetite, and think UPexcuses.

To be dressed is one thing but to be dressed UPis special..

And this UP is confusing: A drain must be opened UP because it is blocked UP.

We open UP a store in the morning but we close it UP at night.  We seem to be pretty mixed  UPabout UP!

To be knowledgeable about the proper uses ofUP, look UP the word UP in the dictionary. In a desk-sized dictionary, it takes UP almost 1/4 of the page and can add UP to about thirty definitions.

If you are UP to it, you might try building UP a list of the many ways UP is used. It will take UP a lot of your time, but if you don't give UP, you may wind UP with (UP to) a hundred or more.

When it threatens to rain, we say it is cloudingUP.  When the sun comes out, we say it is clearing UP.  When it rains, it soaks UP the earth. When it does not rain for awhile, things dry UP.  One could go on and on, but I'll wrap itUP,  for now . . . My time is UP!

Oh . . . One more thing: What is the  first thing you do in the morning and the last thing you  do at night?

U

P!

Did that one crack you UP?

Don't screw UP.

Now I'll shut UP!